Groenwit geeft een 0-2 voorsprong uit handen tegen Steenhuffel

Groenwit speelde afgelopen zaterdagavond 2-2 op het veld van SK Steenhuffel en liet hiermee voor het eerst dit seizoen wat punten liggen.  Zeker nog geen man over boord, want Elewijt heeft met de inhaalwedstrijd tegen Infinity Vilvoorde, het lot nog in eigen handen. Filip Steylemans (foto), onze rechts back, bekijkt de wedstrijden tegenwoordig genoodzaakt vanaf de zijlijn, wegens een breuk in de linker onderarm. Hij gaf gisteren wat meer duiding over de match tegen Steenhuffel en relativeert het puntenverlies.

"We zitten sinds de start van de competitie in een 'winning flow'. Tot dit weekend  met het maximum van de punten. Jammer dat we de lijn tegen Steenhuffel niet konden doortrekken." aldus Filip. Elewijt startte nochtans knap aan de wedstrijd met de openingstreffer van Nino, ruim een kwartier ver in de wedstrijd. "Hij kreeg de bal aangespeeld, liep op snelheid de diepte in en werkte overhoeks schitterend binnen."  Filip speelde al zelf enkele seizoenen geleden met Machelen tegen Steenhuffel in tweede provinciale en hij kent de ploeg dus 'door en door'. "Als je tegen Steenhuffel op voorsprong komt, moeten zij achteraf het initiatief nemen en als we op dat moment het spel slim uitspelen, zijn ze zeker te pakken.".

Als je tegen Steenhuffel op voorsprong komt, moeten zij achteraf het initiatief nemen en als we op dat moment het spel slim uitspelen, zijn ze zeker te pakken.

En dat bleek dan ook toen Nick zo'n tien minuten voor de pauze zijn efficiëntie nog maar eens bewees en de 0-2 op het bord knalde. Wedstrijd gespeeld, zou je denken. Steenhuffel scoorde  op een ongelukkig moment voor Elewijt toch nog de aansluitingstreffer, net voor de rust. "Als het doelpunt voor de thuisploeg dan niet valt, hadden we de overwinning waarschijnlijk wel binnengehaald," beseft Filip. Ongelukkig Steenhuffel kwam waarschijnlijk met de nodige motivatie uit de kleedkamer want na een kwartier ver in de tweede helft stond het weer gelijk. Misschien met wat meeval oordeelt Filip. "Bij een voorzet van Steenhuffel probeert Thomas de bal nog te ontzetten. Hij schuift ongelukkig uit, op een overigens moeilijk bespeelbaar veld,  en raakt het 'leer' verkeerd, en in eigen doel." Groenwit kreeg in extremis nog wel de beste kans. Evert legde zijn kopbal spijtig genoeg op de paal. Steenhuffel was  van zijn kant uiteindelijk best tevreden met het gelijkspel en controleerde de wedstrijd tot het eindsignaal. Filip relativeert de 2-2 op verplaatsing. "Ik denk niet dat dit gelijkspel een probleem is. We hebben tot de laatste minuut proberen te knokken voor de overwinning, maar het kwam er deze keer niet uit. Het zal ons ongetwijfeld nog overkomen, maar we hebben met dit team nu éénmaal een "winning mentaliteit' en dus nog heel wat toekomstperspectieven, dit seizoen."

Het doet enorm veel pijn om de wedstrijden aan de zijlijn te moeten volgen en dus niet op het veld te staan.

Filip blijft dus terecht positief, hoewel hij de eerste komende maanden  zelf aan de kant moet blijven met zijn armbreuk. "Het doet enorm veel pijn om de wedstrijden aan de zijlijn te moeten volgen en dus  niet op het veld te staan. Eerst en vooral omdat dit niet de eerste keer is. Ik heb nu al ruim acht operaties achter de rug, zowel mijn arm als mijn elleboog. Mijn linkerarm begaf het finaal tijdens een aanvaring met een aanvaller van Kobbegem, twee weken geleden.  Daarbij vind ik het extra balen omdat we dit seizoen zo'n fantastische groep hebben. Dit heb ik nog nooit mee gemaakt. Tja,  je wilt gewoon deel uitmaken van deze groep en nu kan dat even niet." aldus Filip toch wel wat teleurgesteld. Haalbare kaart Hij blijft niettegenstaande toch positief naar onze volgende wedstrijd tegen Steenokkerzeel. "Ik ken daar heel wat spelers en met mijn voorkennis dus toch een haalbare kaart. Een overwinning zou ons team heel wat deugd doen om onze 'winning flow' weer door te zetten." concludeert Filip.